Wspomnienie nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej Pana Adama Romańskiego po 30 latach posługi 1993 – 2023.
Był rok 1992. Pod koniec sierpnia ówczesny proboszcz ks. Franciszek Cymborski zapytał mnie, czy nie zgodziłbym się zostać nadzwyczajnym szafarzem Komunii Świętej w naszej parafii. Jesienią w Lublinie miał się rozpocząć pierwszy w Archidiecezji, a zapewne i jeden z pierwszych w Polsce, kurs przygotowujący do podjęcia takiej posługi. Po krótkim namyśle i rozmowie w domu odpowiedziałem twierdząco.
Obawiałem się, rzecz jasna, reakcji ludzi i tego, jak zostanę przyjęty, ale z drugiej strony pomyślałem sobie, że jest to wielkie wyróżnienie i dar od Pana Boga. Duże wsparcie miałem od ks. Dziekana Franciszka, który napisał opinię do Kurii a jednocześnie specjalną prośbę, abym został przyjęty na kurs dla kandydatów na szafarzy. Ta prośba związana była z tym, iż wymagane było ukończenie 35 lat, a ja wówczas miałem niespełna trzydzieści. Jednak wszystko potoczyło się dobrze.
Pod koniec października otrzymałem listowną informację, iż zostałem przyjęty na kurs. Przygotowania trwały niespełna dwa miesiące. Obejmowały wykłady oraz ćwiczenia praktyczne, które odbywały się głównie w soboty i niedziele. Nad ich sprawnym i merytorycznym przebiegiem czuwał ks. prof. Czesław Krakowiak – przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pamiętam, że rozmowę egzaminacyjną po zakończonym kursie miałem u ks. prof. Bogusława Miguta – pracownika naukowego KUL, pełniącego wówczas i obecnie wiele ważnych funkcji w Kościele Lubelskim i nie tylko.
Dnia 14 lutego 1993r. podczas Mszy św. w Archikatedrze lubelskiej – ks. Arcybiskup Bolesław Pylak dokonał uroczystego obrzędu ustanowienia nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej, do którego przystąpiło 60 osób, w tym 11 sióstr zakonnych. Nie zapomnę tej pięknej, podniosłej liturgii i wzruszenia, które udzieliło się nam wszystkim.
Dokładnie tydzień po tym wydarzeniu we wszystkich kościołach Archidiecezji czytany był list pasterski Metropolity Lubelskiego Abp Bolesława Pylaka, który miał na celu zapoznać wiernych i przybliżyć im sens posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej. W liście tym biskup lubelski pisał m.in.: ,,Chociaż posługa osób świeckich jako nadzwyczajnych szafarzy jest dla nas czymś nowym, to jednak należy pamiętać, że taka forma udzielania Komunii św. istniała w Kościele przez kilka stuleci, aż do wieku IX. Powszechną praktyką było, że ludzie świeccy pomagali w rozdzielaniu Komunii św. Teraz Kościół powraca do tej starożytnej praktyki’’.
Posługę nadzwyczajnego szafarza w parafii św. Dominika w Turobinie rozpocząłem w V niedzielę Wielkiego Postu 1993 r. podczas rekolekcji wielkopostnych. Służba przy ołtarzu nie była mi obca, gdyż wcześniej już jako mały chłopak byłem ministrantem a później przez wiele lat lektorem. Nowa funkcja była dla mnie zaszczytem, wyzwaniem, ale i wielkim zadaniem, zobowiązującym do godnego udzielania Komunii Świętej. Od samego początku posługi towarzyszyła mi pełna świadomość tego, iż powinienem zawsze wykonywać ją sumiennie, starannie, gorliwie i pobożnie, mając na uwadze wielką rolę Eucharystii w budowaniu komunii między Bogiem a ludźmi. Mijały tygodnie, miesiące, kolejne lata – niedziele, święta, różne uroczystości, podczas których pomagałem w rozdzielaniu Komunii Świętej w kościele parafialnym, a czasem w innych kościołach dekanatu turobińskiego. W razie potrzeby chodziłem także do chorych – głównie osób z rodziny, bądź tych, które o to prosiły.
Od roku 2000 pieczę duszpasterską nad szafarzami objął ks. dr Zbigniew Wójtowicz – moderator Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej w Lublinie, po nim w latach 2010 – 2023 odpowiedzialnym za dalszą formację był ks. dr Maciej Staszak – ceremoniarz archidiecezjalny, natomiast w kwietniu 2023 r. Arcybiskup Stanisław Budzik mianował ks. mgra lic. Grzegorza Bogdańskiego – prefekta Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie duszpasterzem nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej.
Od wspomnianego wcześniej roku 2000 zaczęły systematycznie odbywać się rekolekcje dla szafarzy, głównie w Dąbrowicy i Nałęczowie. Rekolekcje, w których staram się uczestniczyć, są dla nas duchowym umocnieniem, możliwością spotkania, wymiany doświadczeń, pogłębiania wiary. W mojej pamięci na długo pozostaną świadectwa tych szafarzy, którzy posługiwali, bądź posługują, wśród chorych w szpitalach, domach opieki, mieszkaniach prywatnych. Ich spotkania z ludźmi przeżywającymi cierpienie, ból, osamotnienie dodawały im siły, motywowały do jeszcze większego zaangażowania. Chorzy byli zaś bardzo wdzięczni szafarzom za to, że przynoszą im Pana Jezusa i zawsze czekali na nich z wielkim utęsknieniem.
Oprócz rekolekcji organizowane były co pewien czas pielgrzymki czy inne okolicznościowe spotkania. Pamiętam jubileusz 20 – lecia ustanowienia nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej i Msze św. w archikatedrze lubelskiej w 2013 roku. Pięć lat później (2018 r.), również w Archikatedrze, przeżywaliśmy pod przewodnictwem ks. Abpa Stanisława Budzika 25- lecie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej. Podczas uroczystej Mszy św. do posługi nadzwyczajnych szafarzy zostało dopuszczonych kolejnych 37 osób. Po Mszy św. w ,, Domu Nadziei” Caritas odbyło się spotkanie formacyjne dla wszystkich szafarzy połączone z konferencją ks. prof. Bogusława Miguta. Rok wcześniej, a dokładnie 4 marca 2017 r. ks. Biskup Artur Miziński ustanowił nowych szafarzy Komunii Świętej., wśród których znaleźli się trzej panowie z naszej parafii: P. Artur Lis z Przedmieścia Szczebrzeszyńskiego, P. Marcin Harasim i P. Kazimierz Ładziak z Turobina. Od tej pory nie byłem już sam.
W roku 2023, a więc kolejnym roku mojego jubileuszu, uczestniczyłem z ks. Mirosławem Barańskim – naszym wikariuszem oraz P. Kazimierzem Ładziakiem – szafarzem w Ogólnopolskiej Pielgrzymce Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej do Sanktuarium Maryjnego w Wąwolnicy. Przybyło ponad 800 osób. Głównym pomysłodawcą i jednym z organizatorów był ks. mgr lic. Grzegorz Bogdański – nasz obecny duszpasterz. 30- lecie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej świętowaliśmy podczas uroczystej Eucharystii, sprawowanej przez ks. Arcybiskupa Stanisława Budzika na zakończenie rekolekcji dla szafarzy w dniu 3 grudnia 2023 r. w Nałęczowie. Spośród blisko 50 mężczyzn ustanowionych szafarzami w 1993 roku na tej Mszy św. było nas dwóch – ja i P. Henryk z parafii pw. Matki Bożej Pocieszenia w Krasnymstawie. W czasie liturgii dziękowaliśmy Bogu za lata , które tak szybko minęły. Ks. Arcybiskup w homilii przypomniał historię ustanowienia pierwszych nadzwyczajnych szafarzy w archidiecezji lubelskiej. Wydawać by się mogło, że było to tak niedawno, a jednak… Podczas tej Mszy św. przeniosłem się myślami do dnia 14 lutego 1993 r., kiedy to w archikatedrze lubelskiej ,,wszystko się zaczęło” i do wielu ważnych momentów z tego długiego okresu, które tak dobrze pamiętam.
W Turobinie Mszę św. dziękczynną w mojej intencji sprawował ks. Dziekan Krzysztof Adamowski 31 grudnia 2023 r. Bogu niech będą dzięki za ten czas, wszystkim kapłanom, których było tak wielu przez te lata, za ich cenne rady, wskazówki, podpowiedzi, sugestie. Wymienię tutaj księży proboszczów: śp. ks. kan. Franciszka Cymborskiego, ks. kan. Jana Domańskiego, ks. kan. Władysława Trubickiego i obecnego ks. kan. Krzysztofa Adamowskiego.
Dziękuję żonie, najbliższej rodzinie, przyjaciołom, znajomym a szczególnie wszystkim wiernym świeckim za zaufanie, życzliwość, otwartość, pobożność, liczną obecność na Mszach św. niedzielnych, świątecznych, różnych uroczystościach parafialnych. Wówczas i my szafarze czujemy się potrzebni. Jest nas obecnie w archidiecezji ponad 500 – przyświeca nam jeden i najważniejszy cel – nieść Chrystusa wszystkim potrzebującym i żyć wiarą na co dzień.
Składając życzenia wszystkim szafarzom na Boże Narodzenie 2023 r. obecny nasz duszpasterz, ks. Grzegorz Bogdański przekazał takie ważne słowa: ,, Chrystus czeka na Twoje dłonie, abyś Go wziął i zaniósł tym, którzy tęsknie czekają na Niego. On wówczas także i Ciebie napełni swoją łaską i pokojem”. Tego właśnie my, wszyscy szafarze, doświadczamy podczas naszej ,,pięknej i szlachetnej” posługi.
Adam Romański
